Inleiding

Neonatale hypoglykemie is een betrouwbaar gemeten glucosewaarde lager dan 2,6 mmol/l. Deze waarde is vastgesteld nadat gebleken was dat lagere waarden (2,2-2,5 mmol/l) samengingen met afwijkingen in het cerebraal functioneren en er bij nog lagere waarden een verhoogde kans was op ontwikkelingsstoornissen.
Neonatale hypoglykemie, een van de meest frequente problemen bij pasgeborenen, komt bij ongeveer 14% van de gezonde voldragen pasgeborenen voor. Het grootste gevaar van een te lage glucoseconcentratie is energietekort voor de hersenen, met daaruit voortvloeiende hersenbeschadiging. Voorbijgaande asymptomatische hypoglykemie lijkt deel uit te maken van de fysiologische adaptatie en is waarschijnlijk onschuldig, maar langdurige hypoglykemie kan leiden tot neurologische restverschijnselen. De fysiologische processen die een rol spelen in de balans tussen productie en verbruik van glucose zijn weergegeven in figuur 1.